سِجِّیل (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سِجِّيل: (حِجارَةً مِنْ سِجِّيلٍ)«سِجِّيل» در اصل، يک كلمه فارسى است، كه از «سنگ» و «گل» گرفته شده است؛
بنابراين چيزى است نه كاملًا مانند سنگ سخت، و نه همچون گل سست است، بلكه برزخى ميان آن دو مى‌باشد.
ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با سِجِّيل:
(فَلَمَّا جَاء أَمْرُنَا جَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهَا حِجَارَةً مِّن سِجِّيلٍ مَّنضُودٍ) (و هنگامى كه فرمان ما فرارسيد، آن شهرها را زير و رو كرديم؛ و بارانى از سنگ به صورت گِل‌هاى متحجّر متراكم، بر آنها فرو ريختيم.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه سجيل به طورى كه در مجمع البيان آمده به معناى سجين يعنى آتش است.
راغب مى‌گويد: سجين به معناى سنگ و گل به هم آميخته است و اصل آن به طورى كه گفته‌اند فارسى بوده بعدها عربى شده است. منظورش اشاره به قولى است كه گفته اصل اين كلمه سنگ گل بوده است.
بعضى ديگر گفته‌اند: اين كلمه از سجل گرفته شده كه به معناى كتاب است، گويا كه در آن سنگ‌ريزه‌ها چيزى نوشته شده كه مستلزم عمل اهلاک بوده است. بعضى ديگر گفته‌اند از كلمه أسجلت گرفته شده كه به معناى: ارسلت است. ظاهرا اصل در همه معانى مذكور همان تركيب فارسى معرب است كه معناى سنگ و گل را مى‌رساند و سجل به معناى كتاب نيز از آن گرفته شده چون به طورى كه گفته‌اند: رسم بر اين بوده كه نوشته‌ها و مطالب را بر سنگ مى‌نوشته‌اند كه براى همين ساخته مى‌شده آن گاه از باب توسعه در استعمال، كتاب را هم سجل ناميدند هر چند كه از جنس كاغذ مى‌بود، كلمه اسجال به معناى ارسال نيز از همين اصل گرفته شده است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
(تَرْمِيهِم بِحِجَارَةٍ مِّن سِجِّيلٍ) (كه با سنگ‌هايى از گل متحجّر آنان را هدف قرار مى‌دادند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: آیه يعنى آن ابابيل مرغان اصحاب فيل را با سنگ‌هايى كلوخين هدف گرفتند. معناى كلمه سجيل در قصص قوم لوط گذشت.
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «سِجِّیل»، ص۲۸۶.
