سِتَّة (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سِتَّة (به کسر سین و فتح تاء) به معنای شش و
سِتِّين (به کسر سین) به معنای شصت از
واژگان قرآن کریم هستند.
''''''
به معنای شش است.
(خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ...) (پروردگار شما، خداوندى است كه
آسمان‌ها و
زمین را در شش روز (شش دوران) آفريد؛)
سِتِّين به معنای شصت است.
(فَمَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَإِطْعامُ سِتِّينَ مِسْكِيناً ...) (و كسى كه اين را هم نتواند، شصت
مسکین را
اطعام كند.)
ناگفته نماند در آيات
۵۴ اعراف ،
۳ یونس ،
۷ هود ،
۵۹ فرقان ،
۴ سجده ،
۳۸ ق و
۴ حدید گفته شده كه خدا آسمان‌ها و زمين را در شش روز آفريد در سه محل «
ما بَيْنَهُما» نيز اضافه شده.
غرض از شش روز، روزهاى معمولى نيست بلكه شش دوران است كه شايد ميليون‌ها سال طول كشيده است
مشروح اين سخن در «ارض» گذشت.
و تفصيل اين شش روز در
سوره فصلت آيه ۹- ۱۲ مذكور است
و با ملاحظه آن آيات بدست می‌آيد كه مراد از سموات و ارض در آيات «
سِتَّةِ أَيَّامٍ» زمين و طبقات جوّ است و اللّه العالم.
قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ستة»، ج۳، ص۲۲۴.
