سِتَّة (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سِتَّة:(في سِتَّةِ أَيّامٍ) «سِتَّة» به معنای شش است.
بحث از آفرينش
جهان در شش روز، در هفت مورد از آيات
قرآن مجید آمده است. ولى در سه مورد، علاوه بر آسمان‌ها و
زمین، ما بينهما (آن‌چه درميان زمين و
آسمان قرار دارد) نيز به آن اضافه شده است كه در
حقیقت توضيحى است براى جمله قبل، زيرا همه اين‌ها در معنى آسمان‌ها و زمين جمع است، چون مى‌دانيم آسمان شامل تمام چيزهايى مى‌شود كه در جهت بالا قرار دارد و زمين نقطه مقابل آن است.
به موردی از کاربرد «سِتَّة» در
قرآن، اشاره می‌شود:
(إِنَّ رَبَّكُمُ اللّهُ الَّذي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الأَرْضَ في سِتَّةِ أَيّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ يُغْشي اللَّيْلَ النَّهارَ يَطْلُبُهُ حَثيثًا وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ وَ النُّجومَ مُسَخَّراتٍ بِأَمْرِهِ أَ لا لَهُ الْخَلْقُ وَ الأَمْرُ تَبارَكَ اللّهُ رَبُّ الْعالَمينَ) «
پروردگار شما، خداوندى است كه آسمان‌ها و
زمین را در شش روز (شش دوران) آفريد؛ سپس بر
عرش قدرت قرار گرفت و به
تدبیر جهان پرداخت)؛ با پرده تاريک
شب،
روز را مى‌پوشاند؛ و شب به سرعت، در پى روز مى‌آيد؛ و
خورشید و
ماه و ستارگان را آفريد، كه مسخّر فرمان او هستند. آگاه باشيد كه آفرينش و تدبير جهان)، از آن او و به فرمان او است! پربركت و بى‌زوال است خداوندى كه پروردگار جهانيان است.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرمایند: ايامى كه در اين آيات براى خلقت آسمان‌ها و زمين آمده، چهار روز است دو روز براى خلقت زمين، و دو روز براى به پا داشتن آسمان‌هاى هفت‌گانه، بعد از آن‌كه دود بود، و اما ايامى كه در آن
اقوات درست شده ايام تقدير
اقوات است، نه خلقت آن‌ها، و آن‌چه كه در كلام خداى تعالى مكرر آمده اين است كه خداى تعالى آسمان‌ها و زمين را در شش روز آفريده، نه مجموع خلق و تقدير را. پس حق اين است كه ظرف مزبور تنها قيد براى جمله اخير است و ديگر نه حذفى لازم مى‌آيد، و نه تقديرى، و مراد بيان تقدير ارزاق زمين در چهار فصل سال است.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «ستة»، ج۲، ص ۳۰۶.
