سُوءَ الْعَذابِ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سُوءَ الْعَذابِ: (سُوءَ الْعَذابِ) «سُوءَ الْعَذابِ» اگر چه به معنای «مجازات بد» است،
ولی چون مجازات بد، مجازاتی است که در نوع خود شدید و فوق‌العاده دردناک باشد، بسیاری از
مفسران آن را به «مجازات شدید» تفسیر کرده‌اند.
(اَوْ تَقُولُواْ لَوْ اَنَّا اُنزِلَ عَلَیْنَا الْکِتَابُ لَکُنَّا اَهْدَی مِنْهُمْ فَقَدْ جَاءکُم بَیِّنَةٌ مِّن رَّبِّکُمْ وَهُدًی وَرَحْمَةٌ فَمَنْ اَظْلَمُ مِمَّن کَذَّبَ بِآیَاتِ اللّهِ وَصَدَفَ عَنْهَا سَنَجْزِی الَّذِینَ یَصْدِفُونَ عَنْ آیَاتِنَا سُوءَ الْعَذَابِ بِمَا کَانُواْ یَصْدِفُونَ) (یا بگویید: «اگر
کتاب آسمانی بر ما نازل می‌شد، از آن‌ها هدایت یافته‌تر بودیم.» اینک
آیات و دلایل روشن از جانب پروردگارتان و هدایت و رحمت برای شما آمد. پس، چه کسی ستمکارتر است از کسی که آیات
خدا را تکذیب کرده و از آن روی گردانده است و به زودی کسانی را که از آیات ما روی می‌گردانند، به سبب اعراضشان، مجازات بدی خواهیم کرد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: عبارت سوء العذاب از باب اضافه صفت به موصوف است و اگر موصوف مزبور را با مصدر سوء توصیف کرد و نفرمود عذاب سیئ برای این است که در تعبیر مبالغه کرده باشد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «سُوءَ الْعَذابِ»، ص۳۰۴.
