• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سُفْع (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: سُفْع (مفردات نهج البلاغه (جلد ۱))
مقالات مرتبط: لَنَسْفَعاً (لغات‌قرآن).


سُفْع (بر وزن قفل) از واژگان نهج البلاغه به معنای سیاهی که بر سرخی زند. فقط یکبار از این واژه در نهج البلاغه آمده است.


سُفْع
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۵۳۵.    
[۲] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۴، ص۳۴۵.    
[۳] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۴۱۳.    
به معنای سیاهی که بر سرخی زند آمده است. «السفع: السود تضرب الی الحمرة»
[۴] زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۱۱، ص۲۱۲.    


امام علی (علیه‌السلام) در وصف خداوند فرموده: «فَسُبْحانَ مَنْ لا يَخْفَى عَلَيْهِ سَوادُ غَسَق داج ... في بِقَاعِ الاَْرَضينَ الْمُتَطَأْطِئَاتِ، وَلا في يَفاعِ السُّفْعِ الْمُتَجاوِراتِ»
[۵] السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۰۶، خطبه ۱۸۲.    
[۶] عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۱۲۷، خطبه ۱۷۰.    
[۷] صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۲۶۱، خطبه ۱۸۲.    
«یفاع:» تلّ یا مطلق بلندی است سفعاء: تکّه سیاه، جمع آن سفع است یعنی «پاک و منزّه است خدائی که بر او مخفی نمی‌ماند ظلمتی در بقعه‌های زمین و نه در بلندی کوه‌های سیاه مجاور همدیگر.»
[۸] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۰۵، خطبه ۱۸۲.    
[۹] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۶۹۹.    
(شرح‌های خطبه:
[۱۰] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۶۹۸.    
[۱۱] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۴۲.    
[۱۲] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۳۱۰.    
[۱۳] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۸۶.    
)

فقط یکبار از واژه سفع در نهج البلاغه آمده است.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۵۳۵.    
۲. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۴، ص۳۴۵.    
۳. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۴۱۳.    
۴. ↑ زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۱۱، ص۲۱۲.    
۵. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۰۶، خطبه ۱۸۲.    
۶. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۱۲۷، خطبه ۱۷۰.    
۷. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۲۶۱، خطبه ۱۸۲.    
۸. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۰۵، خطبه ۱۸۲.    
۹. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۶۹۹.    
۱۰. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۶۹۸.    
۱۱. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۴۲.    
۱۲. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۳۱۰.    
۱۳. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۸۶.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «سفع»، ج۱، ص۵۳۵.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 182 نهج البلاغه
جعبه ابزار