• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سَکْت (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: سَکْت (قاموس قرآن (جلد ۱))
مقالات مرتبط: سَکَتَ (لغات‌قرآن)، سَکْت (مفردات‌نهج‌البلاغه)، سکوت.


سَكْت (به فتح سین و سکون کاف) و سُکوت (به ضم سین) از واژگان قرآن کریم به معنای ترک سخن گفتن است. این واژه تنها یکبار در آیه ۱۵۴ سوره اعراف
[۱] اعراف/سوره۷، آیه۱۵۴.    
آمده است.


سَكْت
[۲] قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۲۸۱.    
[۳] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۱۶.    
[۴] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۲۰۵.    
و سُكوت به معنى ترک سخن است و چون سكوت توأم با نوعى سكون و آرامش است به طور استعاره گفته شده‌ است.
[۵] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۱۶.    
طبرسی نيز نظير آن را گفته است.
[۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۷۴۳.    


(وَ لَمَّا سَكَتَ‌ عَنْ مُوسَى الْغَضَبُ ...)
[۷] اعراف/سوره۷، آیه۱۵۴.    
«چون خشم موسی فرو نشست.»
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۲۵۳.    
[۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۸، ص۳۲۶.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۷۴۳.    
[۱۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۶۸.    


اين كلمه فقط يكبار در قرآن يافته است.

۱. ↑ اعراف/سوره۷، آیه۱۵۴.    
۲. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۲۸۱.    
۳. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۱۶.    
۴. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۲۰۵.    
۵. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۱۶.    
۶. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۷۴۳.    
۷. ↑ اعراف/سوره۷، آیه۱۵۴.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۲۵۳.    
۹. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۸، ص۳۲۶.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۷۴۳.    
۱۱. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۶۸.    


قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «سکت»، ج۳، ص۲۸۱.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره اعراف
جعبه ابزار