• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سَمُج (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





سَمُج (به فتح سین و ضم میم) از واژگان نهج‌البلاغه، به معنای قبیح و بدمنظر بودن است. این ماده فقط یک‌بار در نهج‌البلاغه به کار رفته است.



سَمُج به معنای قبیح و بدمنظر بودن است.


موردی که در «نهج‌البلاغه» آمده است به شرح ذیل می‌باشد.

۲.۱ - خطبه ۲۲۱

امیر‌المومنین علی (علیه‌السلام) در خطبه ۲۲۱ درباره اهل‌قبور می‌فرمایند:«وعَاثَ فِي كُلِّ جَارِحَة مِنْهُمْ جدِيدُ بِلىً سَمَّجَهَا، وَسَهَّلَ طُرُقَ الاْفَةِ إِلَيْهَا.» «و در هر يک از اعضاى آنان پوسيدگى تازه‌اى آشكار گشته و آنها را زشت ساخته و راه آفات به سوى اجسامشان به آسانى گشوده شده است.» (شرح های خطبه:)


ماده سمج ‌یک‌بار در نهج‌البلاغه استفاده شده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۵۵۰.    
۲. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۲، ص۷۰۹.    
۳. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۲، ص۳۱۰.    
۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ج۱، ص۵۴۱.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۲۳۴.    
۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۴۰، خطبه ۲۲۱.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۳۳.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۱۰.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۱۸.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۸، ص۳۲۹.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۲۳۱.    
۱۲. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۱۶۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «سمج»، ج۱، ص۵۵۰.    






جعبه ابزار