• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سَلْوی (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: سلوی (مفردات‌قرآن).


سَلْوى‌:(عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوَى‌)
«سَلْوى‌» در اصل به معناى آرامش و تسلّى است، و بعضى از ارباب لغت و بسيارى از مفسران آن را يک نوع‌ «پرنده» حلال گوشت شبيه كبوتر دانسته‌اند، بعضى ديگر گفته‌اند: مقصود از «سَلْوى‌» تمام مواهبى بوده كه مايه آرامش بنی‌اسرائیل مى‌شده است.



ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با سَلْوى‌:

۱.۱ - آیه ۵۷ سوره بقره

(وَ ظَلَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْغَمَامَ وَأَنزَلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوَى كُلُواْ مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَ مَا ظَلَمُونَا وَلَكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ) (و ابر را بر شما سايبان قرار داديم؛ و «مَنّ» نوعى صمغ شيرين گياهان‌ و «سلوى» پرنده‌اى مانند بلدرچين‌ را براى شما فرستاديم؛ و گفتيم: «از نعمت‌هاى پاكيزه‌اى كه به شما روزى داده‌ايم بخوريد؛» و آنها كفران كردند، ولى با اين كار؛ آنها به ما ستم نكردند؛ بلكه به خود ستم مى‌نمودند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: در تفسير قمى‌ در ذيل جمله: (وَ ظَلَّلْنا عَلَيْكُمُ الْغَمامَ، وَ أَنْزَلْنا عَلَيْكُمُ) فرموده: وقتى موسی بنى اسرائيل را از دريا عبور داد، در بيابانى وارد شدند، به موسى گفتند: اى موسى! تو ما را در اين بيابان خواهى كشت، براى اين‌كه ما را از آبادى به بيابانى آورده‌اى، كه نه سايه‌ايست، نه درختى، و نه آبى، و روزها ابرى از كرانه افق برمی‌خاست، و بر بالاى سر آنان مى‌ايستاد، و سايه مى‌انداخت، تا گرماى آفتاب ناراحتشان نكند، و در شب، من بر آنها نازل می‌شد، و روى گياهان و بوته‌ها و سنگ‌ها مى‌نشست، و ايشان می‌خوردند، و آخر شب مرغ بريان بر آن‌ها نازل می‌شد، و داخل سفره‌هاشان مى‌افتاد. و چون می‌خوردند و سير مى‌شدند، و دنبالش آب می‌نوشيدند، آن مرغ‌ها دوباره پرواز مى‌كردند، و مى‌رفتند. ( دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )

۱.۲ - آیه ۸۰ سوره طه

(يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ قَدْ أَنجَيْنَاكُم مِّنْ عَدُوِّكُمْ وَوَاعَدْنَاكُمْ جَانِبَ الطُّورِ الْأَيْمَنَ وَنَزَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَى) (اى بنى‌اسرائيل! ما شما را از چنگال دشمنتان نجات داديم؛ و در جانب راست كوه طور، با شما وعده گذارديم؛ و «منّ» نوعى صمغ شيرين گياهان‌ و «سلوى» پرنده‌اى مانند بلدرچين‌ بر شما نازل كرديم.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه ايمن منصوب است تا صفت جانب باشد، (طرف راست طور) و بعيد نيست مراد از اين مواعده همان مواعده‌اى باشد كه خداى عزوجل با موسى كرد، كه سى روز در ميقات بماند، تا تورات را بر او نازل كند. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. بقره/سوره۲، آیه۵۷.    
۲. طه/سوره۲۰، آیه۸۰.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۲۴.    
۴. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۲۲.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱، ص۳۱۵.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۲۹۰.    
۷. بقره/سوره۲، آیه۵۷.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۸.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ص۲۸۹.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ص۱۹۱.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ص۱۸۴.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ص۲۴۳.    
۱۳. طه/سوره۲۰، آیه۸۰.    
۱۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۳۱۷.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۲۶۰.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۱۸۷.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۵۵.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۸.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، برگرفته از مقاله «سَلْوی‌»، ص۲۹۹.    






جعبه ابزار