سَفینَه (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سَفن (به فتح سین) و
سَفینه (به فتح سین) از
واژگان نهج البلاغه به معنای
کشتی است.
سه بار از این واژه در
نهج البلاغه آمده است.
سَفن و
سَفینه به معنای کشتی آمده و جمع آن سفن است.
مواردی که در «نهجالبلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل میباشد:
امام علی (علیهالسلام) درباره
دنیا فرموده:
«فإِنَّها... تَميدُ بِأَهْلِهَا مَيَدانَ السَّفينَةِ.» «دنیا اهل خود را بالا و پائین میبرد مانند بالا و پائین رفتن کشتی.»
در وصف
بصره فرموده:
«كَأَنّي أَنْظُرُ إِلى مَسْجِدِها كَجُؤْجُؤِ سَفينَة.» «گويا مىبينم
عذاب خدا از
آسمان و
زمین بر شما فرو مىآيد، همه غرق شدهايد، تنها قلّه بلند مسجدتان همچون سينه كشتى از روى آب نمايان است.»
که در (بصر)
یا (جوءجوء)
گذشت.
پس از بیعت
ابوبکر در
سقیفه آنگاه که عباس و
ابوسفیان از حضرت خواستند که به او بیعت کنند در یک کلامی فرمود:
«أَيُّها النّاسُ، شُقّوا أَمْواجَ الفِتَنِ بِسُفُنِ النَّجاةِ، وَ عَرِّجوا عَنْ طَريقِ الـمُنافَرَةِ.» «مردم امواج فتنهها را با کشتیهای
نجات بشکافید و از راه منافرت و جدائی به راه
حق آئید.»
سه بار از واژه سَفَن در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «سَفَن»، ج۱، ص۵۳۷.