سَفَرَةٍ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سَفَرَةٍ:(بِأَيْدي سَفَرَةٍ) «سَفَرَةٍ» به معنای پرده بر‌داشتن و آشكار كردن است. مسافرت را از آن جهت
سفر گويند كه
اخلاق مردم در آن آشكار می‌شود طوری كه در غير آن آشكار نمی‌شود.
«سفرة» (بر وزن طلبه) جمع «سافر» از ماده سفر (بر وزن
قمر) در اصل به معنای پرده‌بردارى از چيزى است.
و لذا به كسى كه ميان اقوام رفت و آمد دارند تا مشكلات آن‌ها را حل كنند و از مبهمات پرده بردارند
سفیر گفته مى‌شود، به شخص نويسنده نيز «سافر» مى‌گويند چرا كه پرده از روى مطلبى بر مى‌دارد. بنا بر اين منظور از «سفره» در اين‌جا فرشتگان الهى است كه سفيران
وحی يا كاتبان آيات او هستند.
به موردی از کاربرد «سَفَرَةٍ» در
قرآن، اشاره می‌شود:
(بِأَيْدي سَفَرَةٍ) «به
دست سفيرانى.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرمایند:
کلمه سفرة جمع سفير است، و سفير به معناى
رسول است، و كلمه كرام صفت آن رسولان است، به اعتبار ذاتشان و بررة صفت ايشان است به اعتبار عملشان، مى‌فرمايد: ذاتا افرادى بزرگوارند، و از نظر عمل داراى احسانند.
و معناى اين چند آيه اين است كه
قرآن تذكره‌اى است كه در صحف متعددى نوشته شده بود صحفى معظم و رفيع القدر، و پاكيزه از هر پليدى و از هر
باطل و
لغو و
شک و
تناقض، و به دست سفيرانى نوشته شده كه ذاتا نزد پروردگارشان بزرگوار، و در عمل هم نيكوكارند.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «سفرة»، ص ۳۶۴.
