سَعِیر (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سَعِير:(وَ سَيَصْلَوْنَ سَعيراً) «سَعِير» از مادّه «
سعر» (بر وزن قعر) به معناى شعله‌ور شدن آتش است،
در اين‌جا منظور آتش سوزان دوزخ است كه از هر آتشى سوزنده‌تر مى‌باشد. بنابراين
«سعير» به آتش شعله‌ور، و دامنه‌دار و سوزان گفته مى‌شود.
ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با سَعِير:
(إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْيَتَامَى ظُلْمًا إِنَّمَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نَارًا وَسَيَصْلَوْنَ سَعِيرًا) (كسانى كه اموال
یتیمان را به
ظلم و ستم مى‌خورند، در حقيقت، تنها آتش مى‌خورند؛ و به زودى در شعله‌هاى آتش دوزخ مى‌سوزند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: اشاره است به عذاب اخروى، و كلمه سعير يكى از اسماء آتش آخرت است و وقتى گفته مى‌شود: صلى النار- يصلى النار- صلى و صليا معنايش اين است كه فلان با آتش سوخت و عذاب آن را چشيد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
(كُتِبَ عَلَيْهِ أَنَّهُ مَن تَوَلَّاهُ فَأَنَّهُ يُضِلُّهُ وَ يَهْدِيهِ إِلَى عَذَابِ السَّعِيرِ) (بر او مقرر شده كه هركس ولايتش را بر گردن نهد، به طور مسلّم گمراهش مى‌سازد، و به آتش سوزان راهنماييش مى‌كند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه
تولی به معناى اين است كه كسى را براى پيروى ولى خود بگيرى. و كلمه (فَأَنَّهُ يُضِلُّهُ) مبتدايى است كه خبرش حذف شده و معنايش اين است كه: پيروى مى‌كند هر
شیطان پليدى را كه از جمله صفاتش يكى اين است كه بر او نوشته شده كه هر كس او را ولى خود بگيرد و پيرويش كند، اضلال و هدايتش او را به سوى عذاب سعير، ثابت و لازم است.
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع
البیان:
)
(بَلْ كَذَّبُوا بِالسَّاعَةِ وَ أَعْتَدْنَا لِمَن كَذَّبَ بِالسَّاعَةِ سَعِيرًا) (بلكه اين‌ها همه بهانه است و آنان قيامت را تكذيب كرده‌اند؛ و ما براى كسى كه
قیامت را تكذيب كند، آتشى شعله‌ور و سوزان فراهم كرده‌ايم.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: در جمله
(وَ أَعْتَدْنا) با اينكه جا داشت ضمير كفار را بياورد و بفرمايد:
(و اعتدنا لهم سعيرا) به جاى ضمير، صله (من) و موصول (كذب بالساعة) را آورد، تا دلالت كند بر اينكه اين عذاب سعير اختصاص به كفار مورد بحث ندارد، بلكه
کیفر هر كسى است كه معاد را انكار كند، چه اين كفار و چه غير ايشان، و نيز دلالت كند بر اينكه مسبب مهيا كردن
جهنم تكذيب ايشان به قيامت است.
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع
البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «سَعِیر»، ص۲۹۲.
