سوگند به باد (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خداوند در
آیات قرآن به
باد سوگند خورده است.
قسم خداوند به بادهاى آرام:
«وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا • فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا؛
سوگند به بادهايى كه ابرها را به حركت در مى‌آورند، و به كشتيهايى كه به آسانى به حركت در مى‌آيند.»
برداشت یاد شده طبق این احتمال است که اوصاف یاد شده در آیات ۱ - ۴ از جمله «جاریات» وصف بادها باشد.
قسم خداوند به باد رحمت و پى‌درپى:
«وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا • إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ؛
سوگند به فرشتگانى كه پى در پى فرستاده مى‌شوند، سوگند به همه اين امور كه آنچه به شما درباره قيامت وعده داده مى‌شود، واقع شدنى است!»
در روایتی از
پیامبراکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله «المرسلات» از نوع باد رحمت تلقی شده است.
و عده‌ای از مفسران گفته‌اند مقصود از «المرسلات» بادهای پی در پی است.
سوگند خداوند به تندبادها:
«فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا • إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ؛
و آنها كه همچون تندباد حركت مى‌كنند، سوگند به همه اين امور كه آنچه به شما درباره قيامت وعده داده مى‌شود، واقع شدنى است!»
سوگند خداوند به بادهاى گسترش‌دهنده
ابرها:
«وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا • إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ؛
و سوگند به آنها كه ابرها را مى‌گسترانند، سوگند به همه اين امور كه آنچه به شما درباره قيامت وعده داده مى‌شود، واقع شدنى است!»
قسم خداوند به بادهاى پراكنده‌كننده:
«وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا؛
سوگند به بادهايى كه ابرها را به حركت در مى‌آورند.»
در حدیثی نقل شده است ابن کواء از
امیرالمؤمنین علی علیه‌السّلام در مورد «ذاریات» سؤال کرد. حضرت فرمودند: مقصود از آن «ریاح» است.
سوگند خداوند به بادهاى حمل‌كننده ابر باران‌زا:
«وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا • فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا؛
سوگند به بادهايى كه ابرها را به حركت در مى‌آورند، و به آن ابرها كه بار سنگينى از
باران را با خود حمل مى‌كنند.»
سوگند خداوند به بادهاى تقسيم‌كننده ابرها:
«وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا • فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا؛
سوگند به بادهايى كه ابرها را به حركت در مى‌آورند، و سوگند به
فرشتگانی كه كارها را تقسيم مى‌كنند.»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۵۲، برگرفته از مقاله «سوگند به باد».
