سوزاندن پیشانی (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قرآن کریم می فرماید، این عذابی که ما دفینه کنندگان
ثروت را از آن بیم دادیم و بر آن تهدیدشان کردیم، وقوعش در روزی است که در آتش جهنم بر آن پولهای
دفینه شده دمیده می‌شود تا سرخ گردد، آنگاه با همانها پیشانیها و پشت و پهلوی ایشان را داغ می‌کنند، و در آن موقع به ایشان گفته می‌شود این همان پولهائی است که برای روز مبادای خود جمع کرده بودید، اینک همانها را بچشید، زیرا اینها همانها است که امروز به صورت
عذاب درآمده و شما را شکنجه می‌دهد.
قرآن کریم در مورد سوزاندن
پیشانی ثروت اندوزان با طلاها و نقره‌های گداخته در جهنم می فرماید: «یوم یحمی علیها فی نار جهنم فتکوی بها جباههم وجنوبهم وظهورهم هـذا ما کنزتم لانفسکم فذوقوا ما کنتم تکنزون» در آن روز که آنها را در آتش
جهنم گرم و سوزان کرده و با آن صورتها و پهلوها و پشتهایشان را داغ می‌کنند (و به آنها می‌گویند) که این همان چیز است که برای خود
گنجینه ساختید پس بچشید چیزی را که برای خود اندوختید.
کلمه
احماء به معنای داغ کردن هر چیز است بطوری که حس آدمی از احساس آن ناراحت شود، و اگر با علی متعدی شده و گفته شود: یحمی علیها این معنا را می‌دهد که
آتش بر آن چیز افروخته می‌شود تا داغ گردد. و کلمه کی - که کلمه تکوی
مشتق از آن است - عبارت است از
الصاق چیز داغ به بدن (که در فارسی آن را داغ نهادن می‌گویند).
پس معنای آیه این است که : این عذابی که ما دفینه کنندگان ثروت را از آن بیم دادیم و بر آن تهدیدشان کردیم، وقوعش در روزی است که در آتش جهنم بر آن پولهای دفینه شده دمیده می‌شود تا سرخ گردد، آنگاه با همانها پیشانیها و پشت و پهلوی ایشان را داغ می‌کنند، و در آن موقع به ایشان گفته می‌شود این همان پولهائی است که برای روز مبادای خود جمع کرده بودید، اینک همانها را بچشید، زیرا اینها همانها است که امروز به صورت عذاب درآمده و شما را شکنجه می‌دهد.
و بعید نیست علت اینکه از میان همه اعضاء، پیشانی و پشت و
پهلو را نام برد این باشد که اینان در برابر پول
خضوع می‌نموده آن را سجده می‌کردند، و سجده با پیشانی صورت می‌گیرد، و پول را پشت و پناه و مایه دلگرمی خود می‌دانستند، و پناه بردن به چیزی با پهلو انجام می‌شود؛ و بر آن تکیه می‌کردند، و
اتکاء با پشت صورت می‌گیرد؛ البته مفسرین دیگر در این باره نکته‌های دیگری ذکر کرده‌اند و
خدا داناتر است.
این تغییر عبارت شاید به خاطر این باشد که اشاره به سوزندگی فوق العاده سکه‌ها شود، چون اگر سکه‌ای را در آتش بیفکنند آن قدر داغ و سوزان نمی‌شود که اگر آن را به زیر آتش کنند و آتش به روی آن بریزند،
قرآن نمی‌گوید: سکه‌ها را در آتش می‌گذارند بلکه می‌گوید آنها را در زیر آتش قرار می‌دهند تا خوب گداخته و سوزان شود و این تعبیر زنده است که شدت
مجازات اینگونه ثروت اندوزان سنگدل را بازگو می‌کند.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۷، ص۲۸۰، برگرفته از مقاله «سوزاندن پیشانی».
