ظاهر آيه آن است كه اين پنج نام، نام بتهاى قوم نوح بود. ولى هشام بن محمد کلبی در کتاب الاصنام همه آنها را از بتهاى جاهليت گفته و محل و تاريخشان را بيان كرده است و در ص ۵۸ همان كتاب پس از تعداد اصنام كه بتهاى پنجگانه نيز در رديف آنهاست گفته: اين بتان مرتبا عبادت میشدند تا رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) مبعوث گرديد و به كوبيدن آنها فرمان داد.
طبرسی از ابن عباس و قتاده نقل كرده كه بتهاى پنجگانه را قوم نوح مىپرستيدند سپس عرب به پرستش آنها برخاست. و نيز گفته: به قولى اين نامها نام پنج نفر مرد نيكوكار بود در زمان ميان آدم و نوح، بعدها مجسمه آنها را ساختند و به تدريج در نسلهاى بعدى مورد پرستش واقع شدند. و به قولى در طوفان زير خاكها ماندند سپس به دست عربها افتادند.
از سوره نوح بطور معترضه نقل قول مشركين عرب است و بتها مال آنها بود نه از قوم نوح و اللّه العالم. بت سواع متعلق به هذیل بن مدرکه بوده محل اين بت رهاط از سرزمین ینبع از قراءمدینه بود و خدّام آن بنو لحیان بودند، پس از غلبه اسلام پيغمبر (صلّىاللهعليهوآله) عمرو بن عاص را براى شكستن آن بت اعزام فرمود. بت سواع به صورت زنى پرداخته شده بود.