سُنَّت (به ضم سین و تشدید نون) از واژگان نهجالبلاغه، به معنای طریقه، سیره و رویه است و جمع آن سُنَن میباشد. این کلمه به حدّ وفور در نهجالبلاغه یافت میشود.
«غبّر» جمع غابر به معنى باقى مانده، «جماح» سركشى، «سنن»: راهها و طريقههاست. يعنى «در فتنهاش از دنيا رفت، پيشامدهاى مرگ او را در باقيماندههاى سركشى و راههاى تكبّرش احاطه كرد.»