سنت صحابه (اصول)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سنت
صحابه به قول، فعل و تقریر صحابه
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم اطلاق می‌شود.
سنت صحابه به معنای قول (گفتار)، فعل (کردار) و تقریر هر یک از صحابه پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم است.
دانشمندان اصولی چه امامی و چه
اهل سنت بر این دیدگاه اتفاق دارند که
سنت، همان گفتار، کردار و تقریر
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم است.
آن‌چه میان ایشان مورد اختلاف است،
اطلاق سنت بر قول، فعل و تقریر صحابه پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم و
امامان معصوم علیهم‌السلام است.
برخی از دانشمندان اهل سنت همچون «
شاطبی » در «الموافقات» معتقدند قول، فعل و تقریر صحابه نیز سنت به شمار می‌آید و همانند سنت رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم
حجیت و اعتبار دارد، در حالی که شامل روش
امامان علیهم‌السّلام نمی‌شود.
علمای امامیه بر این عقیده‌اند که قول، فعل و تقریر امامان
معصوم علیهم‌السّلام نیز سنت است، ولی قول، فعل و تقریر صحابه غیر معصوم سنت نیست.
در بحث سنت صحابه، به صحابی به عنوان فردی که مصاحبت رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم را درک کرده است نظر می‌شود، چه در زمره
راویان و
مجتهدان باشد و چه نباشد، اما در بحث
مذهب صحابی ، به صحابی از این نظر که راوی و یا
مجتهد است نظر می‌شود و عمل او مورد بحث قرار می‌گیرد.
مذهب صحابه.
فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۹۱، برگرفته از مقاله «سنت صحابه».
