• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سَلَف (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: سلف (مفردات‌قرآن).


سَلَف:(فَجَعَلْنَاهُمْ سَلَفاً)
«سَلَف» در لغت به معناى «هر چيز متقدم» است، و لذا به نسل‌هاى پيشين‌ «سلف» و به نسل‌هاى بعد از آنها «خلف» اطلاق مى‌شود؛ و به معاملاتى كه به صورت‌ پيش‌خريد انجام مى‌گيرد نيز «سلف» مى‌گويند چرا كه قيمت آن قبلًا پرداخته مى‌شود.



(فَجَعَلْنَاهُمْ سَلَفًا وَ مَثَلًا لِلْآخِرِينَ) (و آنها را پيشگامان در عذاب و عبرتى براى آيندگان قرار داديم.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه سلف به معناى متقدم است، و ظاهرا مراد از سلف بودنشان براى ديگران اين است كه قبل از ديگران داخل آتش مى‌شوند. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. زخرف/سوره۴۳، آیه۵۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۲۰.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۷۲.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۱، ص۱۰۲- ۱۰۳.    
۵. زخرف/سوره۴۳، آیه۵۶.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۴۹۳.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۱۶۶.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۱۱۱.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۲، ص۲۴۷.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۸۰.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، برگرفته از مقاله «سَلَف»، ص ۲۹۷ - ۲۹۸.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره زخرف | لغات قرآن




جعبه ابزار