سُلالَةٍ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سُلالَةٍ: (سُلالَةٍ مِّنْ طينٍ) «سُلالَةٍ» در اصل به معناى «عصاره و فشرده خالص» هر چيز است
و منظور از آن در اينجا نطفه آدمى است كه در حقيقت عصاره كل وجود او مى‌باشد، و مبدأ حيات و منشأ تولد فرزند و ادامه نسل است.
(ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِن سُلَالَةٍ مِّن مَّاء مَّهِينٍ) (سپس نسل او را از عصاره‌اى از
آب ناچيز و بى‌قدر آفريد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه سلالة به طورى كه در مجمع البيان گفته برگزيده و خلاصه‌اى است كه از چيزى ديگر گرفته شود، و نطفه مرد را سلالة گفته‌اند، چون از صلب او گرفته مى‌شود. و كلمه مهين از هون است كه به معناى ضعف و حقارت است. و كلمه ثم بعديت زمانى را مى‌رساند، و معناى جمله اين است كه:
خداوند سپس ولادت
انسان را از طريق جدا شدن و ولادت از خلاصه‌اى از آبى ضعيف يا حقير قرار داد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
•
شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «سُلالَةٍ»، ص۲۹۵.
