سفینه (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سَفن (به فتح سین) و
سَفینه (به فتح سین) از
واژگان نهج البلاغه به معنای
کشتی است. سه بار از این واژه در
نهج البلاغه آمده است.
سَفن و
سَفینه به معنای کشتی آمده و جمع آن سفن است.
امام علی (علیهالسلام) درباره
دنیا فرموده:
«فإِنَّها... تَميدُ بِأَهْلِهَا مَيَدانَ السَّفينَةِ» «دنیا اهل خود را بالا و پائین میبرد مانند بالا و پائین رفتن کشتی.»
(شرحهای خطبه:
)
در وصف
بصره فرموده:
«كَأَنّي أَنْظُرُ إِلى مَسْجِدِهَا كَجُؤْجُؤِ سَفينَة» (گويا مىبينم
عذاب خدا از
آسمان و
زمین بر شما فرو مىآيد، همه غرق شدهايد، تنها قلّه بلند مسجدتان همچون سينه كشتى از روى آب نمايان است.)
(شرحهای خطبه:
) که در (بصر)
یا (جوءجوء)
گذشت.
پس از بیعت
ابوبکر در
سقیفه آنگاه که عباس و
ابوسفیان از حضرت خواستند که به او بیعت کنند در یک کلامی فرمود:
«أَيُّها النَّاسُ، شُقّوا أَمْوَاجَ الفِتَنِ بِسُفُنِ النَّجَاةِ، وَعَرِّجُوا عَنْ طَريقِ الـمُنافَرَةِ» «مردم امواج فتنهها را با کشتیهای نجات بشکافید و از راه منافرت و جدائی به راه حق آئید.»
(شرحهای خطبه:
)
سه بار از واژه سَفَن در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «سَفَن»، ج۱، ص۵۳۷.