• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سفاهت (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


از عناوین و موضوعات مطرح شده در آیات قرآن، «سفاهت» است.


سفاهت به معناى سبكى، جهالت و نقص در عقل است.
[۱] ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج ۱۳، ص ۴۹۷، «سفه».    
[۲] قیومی، احمدبن محمد، المصباح المنیر، ج ۱، ص ۱۴۶، «سفه».    
سفيه در اصطلاح فقه و حقوق اسلامى كسى‌ است كه تصرّفات او در اموال و حقوق خويش جنبه عقلايى نداشته،
[۳] ترمينولوژى حقوق، ص ۳۵۸، «سفه».
اموالش را در راههاى درست‌ مصرف نمى‌كند.
[۴] القاموس الفقهى، ص ۱۷۴، «السّفه».
در اين‌جا معناى اصطلاحى مراد است.
در اين عنوان آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه‌ «سفه» و مشتقّات آن استفاده شده است.

آثار سفاهت (قرآن)، احکام سفاهت (قرآن)، زمینه‌های سفاهت (قرآن)، سفیهان (قرآن).

۱. ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج ۱۳، ص ۴۹۷، «سفه».    
۲. ↑ قیومی، احمدبن محمد، المصباح المنیر، ج ۱، ص ۱۴۶، «سفه».    
۳. ↑ ترمينولوژى حقوق، ص ۳۵۸، «سفه».
۴. ↑ القاموس الفقهى، ص ۱۷۴، «السّفه».


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۶، ص۲۲۰، برگرفته از مقاله «سفاهت».    


رده‌های این صفحه : سفیه | موضوعات قرآنی
جعبه ابزار