سُعْر (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سُعْر (به ضم سین و سکون عین) از
واژگان نهج البلاغه به معنای افروختن آتش و افروخته شدن است. این واژه دارای مشتقاتی است که در
نهج البلاغه به‌کار رفته است، مانند:
سَعیر (به فتح سین و کسر عین) به معنای آتش افروخته و آن از نام‌های
جهنّم است. چهار مورد از این واژه در نهج البلاغه آمده است.
سُعْر به معنای افروختن آتش و افروخته شدن آمده است. «سعر النار و الحرب: او قدهما و اشعلهما»
سَعیر به معنای آتش افروخته و آن از نام‌های جهنّم است.
امام علی (علیه‌السلام) در ملامت یاران فرموده:
«لَبِئْسَ ـ لَعَمْرُ اللهِ ـ سُعْرُ نَارِ الْحَرْبِ أَنْتُمْ! تُكادونَ» صبحی صالح «سعر» را بر وزن قفل جمع ساعر به معنی آتش‌افروز دانسته،
یعنی «به
خدا قسم بد آتش‌افروز
جنگ هستید که حیله کرده می‌شوید و
حیله نمی‌کنید.»
(شرح‌های خطبه:
)
در وصف آتش جهنّم فرموده:
«ساطع لَهَبُها، مُتَغَيِّظ زَفيرُها، مُتَأَجِّج سَعيرها، بَعيد خُمودُها» «شعله‌اش گسترده، صدایش پر هیجان، آتشش افروخته، خاموش شدنش بعید است.»
(شرح‌های خطبه:
)
چهار مورد از واژه سعر در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «سعر»، ج۱، ص۵۳۳.
