سدر (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سدر:(في سِدْرٍ مَّخْضُودٍ)«سدر» به گفته بعضى از ارباب لغت: درختى است تناور، كه بلنديش گاهى تا چهل متر مى‌رسد، و مى‌گويند: تا دو هزارسال عمر مى‌كند (و سايه بسيار سنگين و لطيفى دارد)، تنها عيب اين درخت اين‌است كه، خاردار است،
ولى با توصيف به «مخضود» از مادّه «خضد» (بر وزن مجد) به معناى بريدن و گرفتن خار، اين مشكل نيز در درختان سدر بهشتى حل شده است.
(فِي سِدْرٍ مَّخْضُودٍ) (آن‌ها در سايه درختان «سدرِ» بى‌خار قرار دارند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: سدر نام درختى است كه بارش را عرب نبق و فارس كنار مى‌نامد و مخضود هر شاخه‌اى است كه تيغش بريده شده باشد، و ديگر خار در آن نباشد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «سدر»، ص۲۸۸.
