سبکتکین
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سبکتکین (متوفای ۳۶۳ق)، ملقب به نورالدوله از غلامان ترک
معزالدوله دیلمی در قرن چهارم قمری که بر
بغداد تسلط یافت و در عصر
الطائع لله فرماندهی کل سپاه عباسی را بر عهده گرفت. او سرانجام به
سال ۳۶۳ قمری درگذشت.
سبکتکین از غلامان ترک معزالدوله دیلمی بود و نزد او موقعیت والایی داشت. معزالدوله او را به نیابت از خود، به حکومت بغداد گماشت. سبکتکین، در عهد
عزالدوله بختیار پسر معزالدوله نیز در بغداد بود.
در سال ۳۶۳ ق و در حالی که عزالدوله برای تأمین آذوقه لشکریان خود به واسط رفت، جنگی میان ترکان و
دیلمیان در گرفت. در این جنگ سبکتکین از ترک های سنی برابر دیلمیان شیعی مذهب مورد حمایت عزالدوله، حمایت کرد و آنان به خانه‌های شیعیان یورش برده، خون‌های بسیار ریختند و منازل و مناطق بسیاری را در آتش سوزاندند.
سبکتکین، مستقلاً بر بغداد تسلط یافت و از خلیفه
المطیع لله خواست به سبب ابتلا به فلج، از
خلافت کناره گیرد. المطیع لله، از خلافت کناره گرفت و پسرش عبدالکریم را، به جایش برگزید، با وی بیعت و به الطائع لله ملقب شد. وی پرچم لشکر را به سبکتکین داد و او را به فرماندهی کل سپاه برگزید و بدو خلعت داد و او را به نورالدوله ملقب ساخت.
سبکتکین همراه الطائع لله و پدرش المطیع لله برای جنگ با عزالدوله، به واسط رفت اما در دیر عاقول، المطیع لله و سبکتکین درگذشتند و سردار
البتکین، فرماندهی سپاه را به عهده گرفت. جنازه آن دو به بغداد حمل شد.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۲۹۱.
