سبقت به سوی بهشت (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در
آیات قران به
سبقت به سوی بهشت اشاره شده است.
توصيه خدا، به سبقت براى رسيدن به
بهشت:
۱. «وَ سارِعُوا إِلى مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَ جَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ؛
و شتاب كنيد براى رسيدن به
آمرزش پروردگارتان؛ و بهشتى كه وسعت آن،
آسمان‌ها و
زمین است؛ و براى
پرهیزگاران آماده شده است.»
۲. «... وَ مَا الْحَياةُ الدُّنْيا إِلَّا مَتاعُ الْغُرُورِ • سابِقُوا إِلى ... جَنَّةٍ ...؛
... و زندگى دنيا چيزى جز متاع فريب نيست. به پيش تازيد براى رسيدن به ... بهشت....»
۳. «خِتامُهُ مِسْكٌ وَ فِي ذلِكَ فَلْيَتَنافَسِ الْمُتَنافِسُونَ؛
مُهرى كه بر آن نهاده شده از مشك است؛ و مشتاقان بايد براى اين نعمتهاى بهشتى بر يكديگر پيشى گيرند.»
نعمتهاى بهشتى شايسته سبقت:
«كَلَّا إِنَّ كِتابَ الْأَبْرارِ لَفِي عِلِّيِّينَ • وَ ما أَدْراكَ ما عِلِّيُّونَ • كِتابٌ مَرْقُومٌ • يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ • إِنَّ الْأَبْرارَ لَفِي نَعِيمٍ • عَلَى الْأَرائِكِ يَنْظُرُونَ • تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ • يُسْقَوْنَ مِنْ رَحِيقٍ مَخْتُومٍ • خِتامُهُ مِسْكٌ وَ فِي ذلِكَ فَلْيَتَنافَسِ الْمُتَنافِسُونَ؛
چنان نيست كه آنها درباره
معاد مى‌پندارند بلكه نامه اعمال
نیکان در «عليّين» است. و تو چه مى‌دانى «عليّين» چيست؟! نامه‌اى است رقم خورده (و حكمى است قطعى)، كه
مقرّبان شاهد آنند. مسلّماً نيكان در بهشت پرنعمتند: بر تختهاى زيباى بهشتى تكيه كرده و به زيباييهاى بهشت مى‌نگرند. طراوت و نشاط فزونى نعمت را در چهره‌هايشان مى‌بينى. آنها از
شراب طهور دست نخورده و مهر شده‌اى سيراب مى‌شوند. مُهرى كه بر آن نهاده شده از مشك است؛ و مشتاقان بايد براى اين نعمتهاى بهشتى بر يكديگر پيشى گيرند.»
سبقت
ارواح مؤمنان، به سوى بهشت:
«فَالسَّابِقاتِ سَبْقاً؛
و بر يكديگر سبقت مى‌گيرند.»
از
امام باقر علیه‌السلام درباره سخن خداوند «فالسّابقات سبقاً» روايت شده است: مراد، ارواح مؤمنان است كه به سوى بهشت (بر يكديگر) سبقت مى‌گيرند.
پيشگامان در كارهاى
خیر، سبقت گيرندگان به طرف بهشت:
«وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ • أُولئِكَ الْمُقَرَّبُونَ؛
و سوّمين گروه پيشگامان پيشگامند، آنها مقربانند.»
برخى گفته‌اند: مقصود از «السّابقون» اوّل سبقت به خيراست و مقصود از «السّابقون» دوم سبقت به بهشت است.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۵، ص۵۳۳، برگرفته از مقاله «سبقت به سوی بهشت».
