سبع - به ضم باء (مفردات‌قرآن)

سَبُع (به فتح سین و ضم باء) از واژگان قرآن کریم به معنای درنده است.

سَبُع (بر وزن عضد) به معنای درنده است.
راغب گويد گفته‌اند: به علت تمام قوى بودن سبع خوانده شده كه سبع از اعداد تامّه است.

(وَ ما أَكَلَ‌ السَّبُعُ‌ إِلَّا ما ذَكَّيْتُمْ ...) «و نيم‌خورده درنده حرام است مگر آن‌كه پيش از مردن ذبح كنند.»

اين كلمه فقط يكبار در قرآن آمده است.

۱.	↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۲۲۰.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۹۴.
۳.	↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۳۴۳.
۴.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۹۴.
۵.	↑ مائده/سوره۵، آیه۳.
۶.	↑ مائده/سوره۵، آیه۳.