سال 91 هجری قمری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سال ۹۱ هجری قمری، نود و یکمین سال از قرن ۱ قمری مصادف با سال ۸۸ هجری شمسی است. در این سال رویدادها و وقایع نظامی و غیرنظامی مختلفی در جهان اسلام رخ داد، مانند: انتصاب
مسلمة بن عبدالملک به ولایت ناحیه جزیره از سوی
ولید بن عبدالملک، فتوحات و لشکرکشی به سرزمینهای
روم،
آذربایجان،
ماوراءالنهر و درگذشت برخی از شخصیتهای مشهور مانند
سهل بن سعد ساعدی و ... .
•
موسی بن نصیر از ولید اجازه فتح
اندلس را گرفت. ولید مشروط بر اینکه وی ابتدا نیروهایی را جهت شناسائی به آن منطقه بفرستد موافقت نمود.
• ولید بن عبدالملک، عمویش،
محمد بن مروان را از ولایت ناحیه جزیره، خلع و برادرش، مسلمة بن عبدالملک را، به جای او نصب کرد.
• ولید بن عبدالملک
حج گذارد و دستور داد
درِ کعبه و پایهها و دیوارها و همینطور
ناودان آن را طلاکاری کنند. او سپس از
مدینه دیدار کرد و مردم آنجا را مورد اکرام قرار داد و میان آنان آرد و پول تقسیم کرد.
فتوحات و لشکرکشی به سرزمینهای روم، آذربایجان، ماوراءالنهر و اسپانیاـاندلس:
•
عبدالعزیز بن ولید با نیروهای رزم تابستانی به سرزمین روم حمله کرد.
• مسلمة بن عبدالملک، حاکم
ارمنستان و ناحیه جزیره، ترکهای ساکن آذربایجان تا منطقه «الباب» را مورد حمله قرار دادند و دژهایی را گشودند.
•
قتیبة بن مسلم، شورش ترکها به رهبری «
نیزک بادغیسی» را فرو نشاند و ائتلاف ترکها و چینیها را بر ضد خودش درهم شکست و سپس موفق شد نیزک را بکشد و کسان او را بهطور فجیعی، قتلعام کند.
•
موسی بن نصیر، نیرویی متشکل از چهارصد پیاده نظام و صد سواره نظام را تحت فرماندهی
طریف بن مالک به اندلس فرستاد تا مقاومت «قوط» را در آنجا بیازماید. این نیرو از دریا عبور کرد و در ساحل جنوبی مقابل ساحل «سُبته» ـ در محلی که بعدها شهر «طریف» در آنجا بنا شد ـ فرود آمد. این نیروها دست به شبیخونهایی زده و بیآنکه گزندی ببینند، همراه غنایم فراوانی بازگشتند.
• نیروهای شورشی مزدور، به تحریک رومیان به مرزهای اسلامی حمله کردند. ولید برادرش مسلمه را، برای مقابله با آنان گسیل داشت. وی شورش آنها را فرو نشاند و پایگاهشان «جرجومه» را ویران کرد در نتیجه، تعدادی از آنان به شمال
لبنان و برخی دیگر به آناتولی گریختند و تعدادی هم به سپاهیان اسلام پیوستند و در کنار آنها جنگیدند.
•
سهل بن سعد ساعدی.
•
محمد بن یوسف ثقفی.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۲۶۱.