سال ۴۵۵ هجری قمری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در سال چهارصد و پنجاه و پنج هجری قمری، رویدادها و وقایع نظامی و غیرنظامی مختلفی در جهان اسلام رخ داد، مانند: برپایی
دولت بنی دانشمند، درگذشت
طغرل بیگ و به قدرت رسیدن
آلب ارسلان، واگذاری امارت
دمشق به
بدر جمالی، نفوذ قدرت
علی بن محمد صلیحی فرمانروای صنعا بر سراسر
یمن، گسترش
دولت سلجوقیان، حملات نیروهای دریایی اسلام بر «نورماندی»ها، شبیخون‌های پادشاهان فرنگ بر ایالت‌های
اندلس، درگذشت برخی از شخصیت‌های مشهور مانند:
احمد بن طاهر و ... .
- درگذشت طغرل بیگ در اصفهان پیش از آن که همسرش دختر خلیفه القائم بامرالله را برای او بیاورند.
- آلب ارسلان، پسر جغری داوود، برادرش سلیمان را برکنار می‌سازد و پس از عمویش طغرل بیگ، به جای او می‌نشیند. این کار با تلاش نظام الملک انجام می‌گیرد.
- آلب ارسلان، دانشمند احمد غازی شمس‌الدین ترکمان را بر شهرهای سیواس اماسیه، توقات، ألبستان، ملاطیه و توابع آن، فرمانروایی داد و دولت دانشمند در سرزمین های شمال شرقی آناتولی تشکیل شد.
- آلب ارسلان، حکومت خراسان را به ارغون می‌سپارد.
- امیر سپاه، بدر جمالی از سوی مستنصر فاطمی فرمانروای دمشق می‌شود.
- علی بن محمد صلیحی، فرمانروای صنعا، نفوذ خود را بر سراسر یمن گسترش می‌دهد.
- زلزله‌هایی در انطاکیه و لاذقی.
- وبای سخت در مصر.
- مردم شهرهای هرات و صغانیان بر آلب ارسلان می‌شورند و او آنان را سرکوب می‌کند.
- آلب ارسلان، همراه پسر ملک شاه از ری به سوی پایگاه های روم در گرجستان روانه می‌شود. او دژها و شهرهایی از جمله شهر «آنی» (که دارای برج و بارو بود) پایتخت ارمنستان را تصرف کرده، به اصفهان باز می‌گردد.
- امیر تمیم بن معز بن بادیس، امیر افریقیه، به ندای مسلمانان جزیره سیسیل پاسخ می‌گوید و یک حمله دریایی به این جزیره به فرماندهی پسرش ایوب سامان می‌دهد که بر نورماندی ها چیره می‌شود و شهرهای پالرمو و جرجنت را تصرف می‌کند.
- رامیرو، پادشاه اراگون به سرقسطه حمله می‌برد. فرمانروای آن، مقتدر بن هود از فرناندو، پادشاه قشتاله کمک می‌خواهد و او با سپاهی به کمک وی می‌شتابد. در جنگ، سپاه رامیرو شکست می‌خورد و خودش کشته می‌شود.
- فرناندو، پادشاه قشتاله بر اشبیلیه حمله می‌برد و معتضد بن عباد به پذیرش صلح و پرداخت خراج ناگزیر می‌شود.
• احمد بن طاهر
• محمد خرقی
• سرقسطی
• طغرل بیگ
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۴۷۳.
