سال ۲۶۵ هجری قمری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سال ۲۶۵ هجری قمری، شصت و پنجمین سال از قرن ۳ قمری و مصادف با سال ۲۵۷ هجری شمسی است. در این سال رویدادها و وقایع نظامی و غیرنظامی مختلفی در جهان اسلام رخ داد، مانند: درگذشت
یعقوب لیث صفاری و جانشینی برادرش
عمرو بن لیث صفاری به جای او، قیام قاسم بن مماه در
اصفهان بر ضد
دُلَف بن عبدالعزیز عجلی، و کشته شدن دلف و سرکوب قیام قاسم توسط
احمد بن عبدالعزیز عجلی برادر دلف، قیامی ویرانگر در اسکله بندر کانتون و دیگر اسکله‌های چین و کشته شدن بسیاری از عرب‌ها و مسلمانان، درگذشت برخی از شخصیت‌های مشهور همچون
ابن خصیب و ....
• برکناری و زندانی شدن
سلیمان بن وهب و سپردن وزارت به
ابوصقر اسماعیل بن بلبل.
•
صفاریان: درگذشت یعقوب لیث صفاری و جانشینی برادرش عمرو بن لیث صفاری به جای او. عمرو به خلیفه
معتمد عباسی ابراز وفاداری می‌کند. او نیز عمرو را بر آنچه در حوزه فرمانروایی یعقوب بوده می‌گمارد و امارت او را به‌رسمیت می‌شناسد.
•
عبیدالله بن عبدالله بن طاهر دوباره فرماندار
بغداد می‌شود.
•
مصر:
احمد بن طولون غلامش یازمان را به ولایت
طرسوس می‌گمارد.
• قیامی ویرانگر در اسکله بندر کانتون و دیگر اسکله‌های چین رخ می‌دهد و چینی‌ها بسیاری از عرب‌ها و مسلمانان را که به بندرهای چینی رفت و آمد می‌کردند، می‌کشند، اما این قیام ویرانگر ارتباط عرب‌ها با چین و جنوب شرقی آسیا را قطع نمی‌کند.
• دیوانی تاسیس می‌شود که دارایی مردگانِ بی‌وارث به آن‌جا سپرده می‌شود.
• مصر: ساختمان مسجد جامعِ
احمد بن طولون در
قاهره به پایان می‌رسد.
• زنگیان: ادامه
قیام زنگیان و نبرد با آنان در درگیری‌ها و نبردهای بی‌سرانجام.
• قیام قاسم بن مماه: قاسم در اصفهان بر ضد دُلَف بن عبدالعزیز عجلی، امیر آن شهر قیام کرده، پس از نبردی که دُلَف طی آن کشته می‌شود، بر اصفهان دست می‌یابد. احمد بن عبدالعزیز عجلی، برادر دلف قیام را سرکوب کرده، قاسم را می‌کُشد و خود امیر اصفهان می‌شود.
• قیام خجستانی ضد عمرو بن لیث: خجستانی پس از مرگ یعقوب لیث صفاری در
نیشابور اعلام استقلال می‌کند و در آن‌جا خطبه به نامش خوانده می‌شود. عمرو برای نبرد با او، روانه می‌شود. آتش جنگ میان طرفین شعله‌ور می‌شود و عمرو شکست می‌خورد.
• ابن خصیب
•
ابن دایه (یوسف)
•
سعید بن حمید•
یعقوبِ لیث صفاری
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۱۰۰-۱۰۱.
