• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سال ۲۳۴ هجری قمری

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



سال ۲۳۴ هجری قمری، سی و چهارمین سال از قرن ۳ قمری و مصادف با سال ۲۲۷ هجری شمسی است. در این سال رویدادها و وقایع نظامی و غیرنظامی مختلفی در جهان اسلام رخ داد، مانند: سستی و ازهم پاشیدگی دولت ادریسیان پس از درگذشت علی بن محمد ادریسی، وقوع جنگ و شورش‌های پراکنده در سرزمین‌های آذربایجان، افریقیه، سیسیل و دریای مدیترانه، درگذشت برخی از شخصیت‌های مشهور مانند ابن مدینی و ... .



متوکل، نظریه مخلوق بودن قرآن را بیهوده دانست و بحث و جدل درباره آن و هم چنین امتحان افراد را نهی کرد. آن گاه تمامی کسانی را که به همین خاطر زندانی شده بودند، آزاد ساخت. سنت‌گرایان او را در این مورد ستوده و او را زنده‌کننده سنت خواندند.
• متوکل بر سردار ایتاخ خشم گرفت و او را با دو فرزندش، مظفر و منصور راهی زندان کرد.
• درگذشت علی بن محمد ادریسی و نصب برادرش، یحیای اول در راس دولت ادریسیان به جای او.
• سستی و ازهم پاشیدگی دولت ادریسیان ادامه یافت، تا سال ۳۰۵ ق که عبیدیان بر آنها چیره شدند، ادامه داشت.


وقوع جنگ و شورش‌های پراکنده در سرزمین‌های آذربایجان، افریقیه، سیسیل و دریای مدیترانه:
- ناوگان‌اندلسی، جزایر «بلیار» را که شامل «میورقه»، «منورقه» و «یابسه» بود، مورد تهاجم قرار داد و آنها را ضمیمه دولت اسلامی امویان در‌ اندلس کرد. پیش از این، مناطق یاد شده زیر نفوذ و سلطه حکومت مذهبیِ روم بودند.
- مسلمانان به شهر قصریانه (Castrumenna) یورش بردند.
- یکی از سرداران لشکر به نام محمد بن بعیث سر به شورش برداشت و در قلعه «مرندِ» آذربایجان پناه گرفت. سردار بغای روانه جنگ با او شد و وی را پس از دستگیری نزد متوکل آورد. محمد در نهایت، با اعلان توبه در حضور خلیفه مورد عفو واقع شد.
- عمرو بن سلیم تجیبی معروف به «قُویع»، علیه محمد بن اغلب امیر افریقیه سر به شورش برداشت و بر تونس مسلّط شد. چندی بعد، شورش او سرکوب گردید و تونس از دست وی آزاد شد، ولی به او دست نیافتند. و او دو سال دیگر پس از این واقعه، هم چنان به شورش خود ادامه داد تا این که «محمد بن اغلب» نیرویی را به فرماندهی «خفاجة بن سفیان» به سوی او فرستاد و پس از نبردی شدید، خفاجه بر قویع چیره شد و او را کشت.


• ابن مدینی.
جعفر بن مبشر.
یحیای لیثی.


عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۵۰۹.





جعبه ابزار