• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سارِب‌ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





سارِب (به کسر راء) از واژگان قرآن کریم به معنای راه رونده‌ است.



سارِب به معنای راه رونده‌ است.
راغب گويد: «السارب: الذاهب‌ فِي‌ سَرْبِهِ‌ أَيْ طَرِيقِهِ»
گویى يک نوع آسانى و راحت رفتن در آن ملحوظ است كه سرازيرى در معنى اوّلى آن قيد شده است.


به مواردی از سارِب که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - سارِبٌ (آیه ۱۰ سوره رعد)

(سَواءٌ مِنْكُمْ مَنْ أَسَرَّ الْقَوْلَ وَ مَنْ جَهَرَ بِهِ وَ مَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّيْلِ وَ سارِبٌ بِالنَّهارِ)
«در علم خدا مساوى است آن‌كه پنهانى سخن گويد و آن‌كه آشكارا و آن‌كه در شب پنهان می‌شود و در روز روشن راه می‌رود.»


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۲۴۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۰۵.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۸۱.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۰۵.    
۵. رعد/سوره۱۳، آیه۱۰.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۴۲۰.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۳۰۸.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۲۶.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۳۱.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «سارب»، ج۳، ص۲۴۸.    






جعبه ابزار