ساحَة (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ساحَة: (نَزَلَ بِساحَتِهِمْ)«ساحَة» به معنای صحن خانه و فضاى ميان خانهها است.
تعبیر به
«ساحة» براى اين است كه نزول عذاب را در متن زندگى آنها مجسم كند، و مبدل شدن كانون آرامش آنها را به كانونى از وحشت و اضطراب، نشان دهد.
(فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاء صَبَاحُ الْمُنذَرِينَ) (امّا هنگامى كه عذاب ما در آستانه خانههايشان فرود آيد، انذارشدگان صبحگاه بدى خواهند داشت.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: اين آيه مشركين را در برابر عجلهشان توبيخ مىكند كه مىگفتند: مَتى هذَا الْوَعْدُ- پس اين وعده عذابت چه شد؟ و مَتى هذَا الْفَتْحُ- پس اين وعده فتح چه شد؟ و نيز اعلام مىكند به اينكه اين عذاب چيزى نيست كه در آن عجله شود، چون روزى بسيار سخت و صبحى بسيار شوم در پى دارد. نزول عذاب به ساحت آنان، كنايه است از نزول آن از همه طرف، به طورى كه عذاب ايشان را احاطه كند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «ساحَة»، ص۲۷۹.