• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ساحران (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


از افراد و گروه‌هایی که در آیات قرآن به آنان اشاره شده، «ساحران» هستند.


سِحْر، نشان دادن باطل به صورت حق است و به خدعه و نيرنگ نيز گفته شده است‌
[۱] ابن فارس، احمد بن فارس، معجم مقاییس اللّغه، ج ۳، ص ۱۳۸، «سحر».    
و در اصطلاح شرع، مخصوص هر كار و عملى است كه سبب آن مخفى بوده، بر خلاف حقيقت خود خيال‌پردازى شود.
[۲] فخررازی، محمد بن عمر، التّفسیر الکبیر، ج ۳، ص ۶۱۹.    
سحر، در اصل، برگرداندن و نشان دادن واقع و حق به صورت خلاف است، همانند تصرّف در ديد ظاهرى اشخاص يا تأثير بر فكر و قلب انسانها و تصرّف در ادراكات صحيح آنان. سحر، يا با توسّل جستن به اسباب و وسايل خاصّى كه در كتابهاى مربوط آمده و يا با تردستى و حيله‌هاى پنهان از چشم‌ها انجام مى‌گيرد.
[۳] مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن، ج ۵، ص ۶۷-۶۸، «سحر».    

در اين عنوان آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه‌ «سحر» و مشتقّات آن استفاده شده است.

استعاذه از ساحران (قرآن)، ساحران دوران سلیمان (قرآن)، ساحران زن (قرآن)، ساحران فرعون (قرآن).

۱. ↑ ابن فارس، احمد بن فارس، معجم مقاییس اللّغه، ج ۳، ص ۱۳۸، «سحر».    
۲. ↑ فخررازی، محمد بن عمر، التّفسیر الکبیر، ج ۳، ص ۶۱۹.    
۳. ↑ مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن، ج ۵، ص ۶۷-۶۸، «سحر».    


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۶، ص۹۱، برگرفته از مقاله «ساحران».    


رده‌های این صفحه : سحر و جادو | موضوعات قرآنی
جعبه ابزار