زُلْزِلُوا (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
زُلْزِلُوا:(وَ زُلْزِلوا زِلْزالًا شَديدًا) «زُلْزِلُوا» به معنای
اضطراب و
حرکت است.
آيه درباره آزمايش مؤمنان می فرماید: طبيعى است هنگامى كه
انسان گرفتار طوفان‌هاى فكرى مى‌شود،
جسم او نيز از اين
طوفان بر كنار نمى‌ماند، و در اضطراب و تزلزل فرو مى‌رود، بسيار ديده‌ايم افرادى كه ناراحتى فكرى دارند در همان جاى خود كه نشسته‌اند مرتبا تكان مى‌خورند،
دست بر دست مى‌مالند، و اضطراب خود را در حركات خود كاملا مشخص مى‌نمايند.
به موردی از کاربرد «زُلْزِلُوا» در
قرآن، اشاره می‌شود:
(هُنالِكَ ابْتُلِيَ الْمُؤْمِنونَ وَ زُلْزِلوا زِلْزالًا شَديدًا) «آن جا بود كه مؤمنان آزمايش شدند و تكان سختى خوردند.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرمایند:
(هُنالِكَ ابْتُلِيَ الْمُؤْمِنونَ وَ زُلْزِلوا زِلْزالًا شَديدًا) کلمه «هُنالِكَ» كه
اسم اشاره است و مخصوص اشاره به دور است، دور از جهت
زمان، و يا دور از جهت
مکان، در اين‌جا اشاره است به زمان آمدن آن لشكرها، كه براى مسلمانان مشكلى بود كه حل آن بسيار دور به نظر مى‌رسيد. و
كلمه «
ابْتُلِيَ» به معناى
امتحان، و «زِلْزالًا» به معناى اضطراب، و «شَديدًا» به معناى
قوت است.
چيزى كه هست موارد استعمال شديد و قوى مختلف است، چون غالب موارد استعمال شديد در محسوسات است، و غالب موارد استعمال
قوی به طورى كه گفته‌اند در غير محسوسات است، و به همين جهت به
خدای تعالی قوى گفته مى‌شود، ولى شديد گفته نمى‌شود. و معناى آيه اين است كه در آن زمان سخت، مؤمنين امتحان شدند، و از
ترس دچار اضطرابى سخت گشتند.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «زلزلوا»، ج۲، ص ۲۵۴.
