زَیَّلْنَا (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
زَیَّلْنَا:(فَزَیَّلْنَا بَیْنَهُمْ وَ قالَ شُرَکَآؤُهُمْ) «زَیَّلْنَا» از مادّه «
تزییل»، به معنای
جدا ساختن است، و به طوری که بعضی از ارباب
لغت گفته‌اند: مادّه ثلاثی آن «زال
یزیل» است، که به معنای جدا شدن می‌باشد، نه از
«زال یزول» به معنای زوال پذیرفتن.
(وَيَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُواْ مَكَانَكُمْ أَنتُمْ وَشُرَكَآؤُكُمْ فَزَيَّلْنَا بَيْنَهُمْ وَقَالَ شُرَكَآؤُهُم مَّا كُنتُمْ إِيَّانَا تَعْبُدُونَ) (به خاطر بياوريد روزى را كه همه آنها را جمع مى‌كنيم، سپس به
مشرکان مى‌گوييم: «شما و معبودهايتان هر كدام در جاى خودتان باشيد» سپس آنها را براى حساب از هم جدا مى‌سازيم، و معبودهايشان به آنها مى‌گويند: «شما هرگز ما را
عبادت نمى‌كرديد!)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه مكانكم به معناى الزموا مكانكم است، مى‌خواهد بفرمايد: در آن روز به مشركين مى‌گوئيم همانجا كه هستيد باشيد، شركاى شما نيز در همان
دوزخ كه هستند باشند، آن گاه جمله
(فَزَيَّلْنا بَيْنَهُمْ) را بر اين خطاب متفرع كرده، مى‌فرمايد: فرع و نتيجه اين خطاب ما آن است كه بين مشركين و شركايشان جدايى مى‌افكنيم و رابطه‌اى كه در
دنیا آنان را به اينها مرتبط مى‌كرد قطع مى‌كنيم، و ما مى‌دانيم آن رابطه‌اى كه در دنيا مشركين را با
بت‌ها و خدايان خياليشان مرتبط مى‌كرد، چيزى جز
وهم و پندار نبود، و با قطع اين پندار به وسيله كشف حقايق ديگر اين دو طايفه با هم ارتباطى نخواهند داشت، و معلوم خواهد شد كه عبادت‌هايى كه براى اين سنگ و چوب‌ها و خدايان جاندار مى‌كردند به هدف نرسيده، زيرا آنها چيزهايى را كه عبادت مى‌كردند به عنوان اينكه شركاى خدايند عبادت مى‌كردند، در حالى كه
خدای تعالی شريك نداشت و اينها شركاى خدا نبودند، پس جز وهم و خيال خود را نپرستيده‌اند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «زَیَّلْنَا»، ص۲۷۵.
