• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

زَرْع (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





زَرْع:
(یُنْبِتُ لَکُمْ بِهِ الزَّرْعَ)
«زَرْع» هرگونه زراعتی را شامل می‌شود، و در سوره‌ «سجده» معنای وسیعی دارد که هرگونه گیاه و درخت را شامل می‌شود، هر چند گاهی در استعمالات در مقابل درخت قرار می‌گیرد.



ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با زَرْع:

۱.۱ - آیه ۱۱ سوره نحل

(يُنبِتُ لَكُم بِهِ الزَّرْعَ وَالزَّيْتُونَ وَالنَّخِيلَ وَالأَعْنَابَ وَمِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ) ((خداوند با آن آب)، براى شما زراعت و زيتون و نخل و انگور، و از همه ميوه‌ها مى‌روياند؛ به يقين در اين، نشانه‌اى روشن از عظمت خدا براى انديشمندان است.)

۱.۲ - آیه ۲۷ سوره سجده

(أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا نَسُوقُ الْمَاء إِلَى الْأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا تَأْكُلُ مِنْهُ أَنْعَامُهُمْ وَأَنفُسُهُمْ أَفَلَا يُبْصِرُونَ) (آيا نديدند كه ما آب را به سوى زمين‌هاى خشك و بى‌گياه مى‌رانيم و به وسيله آن زراعت‌هايى مى‌رويانيم كه هم چهارپايانشان از آن مى‌خورند و هم خودشان؛ آيا نمى‌بينند؟!)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: در مجمع البیان گفته اصل كلمه سوق به معناى وادار كردن كسى است به راه رفتن، و از ماده ساق، يسوق است. و نيز گفته كلمه جرز زمين خشكى را گويند كه به خاطر نيامدن باران بدون گياه باشد و كلمه زرع در اصل مصدر بوده، و مراد از آن در اينجا مزروع (زراعت) است. اين آيه يكى ديگر از آيات خداى سبحان را تذكر مى‌دهد كه بر حسن تدبير او نسبت به موجودات و مخصوصا موجودات زنده از قبيل چارپايان و انسان دلالت مى‌كند، و مراد از سوق آب به سوى زمين خالى از گياه، راندن ابرهاى حامل باران به سوى آن سرزمين است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۳۷۹.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۳۱۹.    
۳. نحل/سوره۱۶، آیه۱۱.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۱، ص۱۹۴.    
۵. سجده/سوره۳۲، آیه۲۷.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۷، ص۱۹۲-۱۹۳.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۶۸.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۱۷.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۴۰۰-۴۰۱.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۲۶۶-۲۶۷.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۹، ص۲۳۷.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۵۲۲-۵۲۳.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «زَرْع»، ص۲۷۰.    






جعبه ابزار