زند (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
«زند» (بر وزن بند) در اصل به معنای چوب بالایی است که با آن آتش می‌افروزند
و چوب زیرین را
«زنده» و هر دو را «زندان» می‌گویند و جمع «زند» «زناد» است. کبریت و فندک را «زند» یا «زناد» می‌نامند.
این واژه در
قرآن نیامده ولی توضیحاتی در مورد آن در ذیل آیه‌ای از
سوره یس آمده است.
(الَّذِی جَعَلَ لَکُم مِّنَ الشَّجَرِ الْاَخْضَرِ نَارًا فَاِذَا اَنتُم مِّنْهُ تُوقِدُونَ) (همان کسی که برای شما از درخت سبز، آتش آفرید و شما به وسیله آن، آتش می‌افروزید.)
در
تفسیر نمونه آمده است: «زند» (بر وزن بند) در اصل به معناى چوب بالایى است كه با آن آتش مى‌افروزند و چوب زيرين را «زنده» و هر دو را «زندان» مى‌گويند و جمع «زند» «زناد» است. كبريت و فندک را «زند» يا «زناد» مى‌نامند.
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «زند»، ص۲۷۳.
