زمینه‌های استعاذه به خدا (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
توجه به چیزهایی برای
انسان زمینه ساز پناه بردن و استعاذه به
خدا می‌باشد، که در این مقاله به چند نمونه آن اشاره می‌شود.
تقوا، زمینه
تذکر و استعاذه
انسان به
خدا است:
واما ینزغنک من الشیطـن نزغ فاستعذ بالله انه سمیع علیم
ان الذین اتقوا اذا مسهم طـئف من الشیطـن تذکروا فاذا هم مبصرون.
توجه به
علم گسترده خدا، عامل پناه بردن به او در برابر وسوسه‌های شیطان می‌باشد:
واما ینزغنک من الشیطـن نزغ فاستعذ بالله انه سمیع علیم. .
.. فاستعذ بالله انه هو السمیع البصیر. غافر : ۵۶)
... فاستعذ بالله انه هو السمیع العلیم.
توجه به احسان خداوند، زمینه ساز پناه بردن به او از
گناه و لغزش است:
ورودته التی هو فی بیتها عن نفسه وغلقت الابوب وقالت هیت لک قال معاذ الله انه ربی احسن مثوای...(برداشت، بر پایه این احتمال است که مرجع ضمیر در «انه ربی» خدا باشد.)
همچنین توجه به تسلط نداشتن شیطان بر
مؤمنان متوکل، زمینه استعاذه به خدا در انسان‌ها است:
فاذا قرات القرءان فاستعذ بالله من الشیطـن الرجیم
انه لیس له سلطـن علی الذین ءامنوا وعلی ربهم یتوکلون.
سختی‌ها و تنگناهای روحی و اجتماعی، مایه
علم و
یقین به پناهگاه بودن خدا و پناه بردن به او می‌باشد:
وعلی الثلـثة الذین خلفوا حتی اذا ضاقت علیهم الارض بما رحبت وضاقت علیهم انفسهم وظنوا ان لا ملجا من الله الا الیه ثم تاب علیهم لیتوبوا...
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۱۴۵-۱۴۶، برگرفته از مقاله «زمینه‌های استعاذه به خدا».
