• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

زمل (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: زمل (مفردات‌قرآن).

زَمَل (به فتح زاء و میم) و زَمال (به فتح زاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای حمل و در ردیف قرار دادن است. امام علی (علیه‌السّلام) درباره بنی‌امیه از این واژه استفاده کرده است. این ماده فقط یکبار در نهج البلاغه آمده است.



زَمَل و زَمال به معنای حمل و در ردیف قرار دادن است. «زمل الشی‌ء زمالا: حمله و اردفه»


امام (علیه‌السّلام) درباره بنی‌امیّه فرموده: «وَإِنَّمَا هُمْ مَطَايَا الْخَطِيئَاتِ وَزَوَامِلُ الاْثَامِ» «آنها مرکب‌های خطاها و حاملان گناهانند.» (شرح‌های خطبه: )


این ماده فقط یکبار در کلام حضرت آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۵۰۱.    
۲. زبیدی، مرتضی، تاج العروس من جواهر القاموس، ج۱۴، ص۳۱۳.    
۳. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۲، ص۵۵۷.    
۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۳۴۲، خطبه۱۵۸.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۶۹-۷۰، خطبه۱۵۳.    
۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۲۲۴، خطبه۱۵۸.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۴۱، خطبه۱۵۸.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۴۹۹.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۰۱.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۶، ص۱۹۸.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۳۳۸.    
۱۲. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۲۱۹.    
۱۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۳۴۲، خطبه۱۵۸.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «زمل»، ج۱، ص۵۰۱.    






جعبه ابزار