زِلْزال (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
زَلْزل (به فتح زاء و سکون لام) و
زِلْزال (به کسر زاء و سکون لام) از
واژگان نهج البلاغه به معنای
اضطراب و حرکت است.
امام علی (علیه‌السّلام) درباره
بعثت و
قیامت از این واژه استفاده کرده است.
این ماده شش بار در
نهج البلاغه آمده است.
زَلْزل و
زِلْزال به معنای اضطراب و حرکت است.
به عقیده
راغب تکرار حروف آن دلالت بر تکرار فعل دارد.
بعضی از مواردی که در نهج‌البلاغه استفاده شده به شرح ذیل است:
امام علی (علیه‌السّلام) درباره بعثت فرموده است:
«بَعَثَهُ وَ النّاسُ ضُلاّلٌ في حَيْرَة... حَيارى في زَلْزال مَنَ الاَْمْرِ، وَ بَلاء مِنَ الْجَهْلِ» «
خداوند رسولش را مبعوث فرمود در حالی‌که مردم گمراهان و در سرگردانی بودند، در تحیّر بودند در اضطراب کارها و در بلایی از نادانی.»
همچنین درباره قیامت می‌فرماید:
«عِبادَ اللهِ، احْذَروا يَوْماً تُفْحَصُ فيهِ الاَْعْمالُ، وَ يَكْثُرُ فيهِ الزِّلْزالُ، وَ تَشيبُ فيهِ الاَْطْفالُ.» «بندگان خدا بترسید از روزی که در آن اعمال جستجو و مورد
مجازات قرار می‌گیرند، و زلزله در آن روز بسیار می‌شود و اطفال پیر می‌گردند.»
اشاره است به آیه:
(فَکَیْفَ تَتَّقونَ اِنْ کَفَرْتُمْ یَوْماً یَجْعَلُ الْوِلْدانَ شیباً) (شما نيز اگر
کافر شويد، چگونه خود را از
عذاب روزى كه كودكان را پير مى‌كند بركنار مى‌داريد؟!)
این ماده شش بار در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «زلزال»، ج۱، ص۴۹۸.
