زاهِق (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
زاهِق:(فَاِذا هُوَ زاهِقٌ)«زاهِق» به معنای چیزی است که به کلّی مضمحل شده.
(بَلْ نَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَى الْبَاطِلِ فَيَدْمَغُهُ فَإِذَا هُوَ زَاهِقٌ وَلَكُمُ الْوَيْلُ مِمَّا تَصِفُونَ) (بلكه ما
حق را بر
باطل مى‌كوبيم و آن را هلاك مى‌سازد؛ و اين گونه، باطل محو و نابود مى‌شود. و واى بر شما از وصفى كه مى‌كنيد!)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
آیه، دلالت بر اين معنا است كه درگيرى حق با باطل ناگهانى صورت مى‌گيرد و وقتى كه ديگر كسى اميد نمى‌برد كه حق غالب شود و باطل فرار كند، و چون آيه شريفه مطلق است نمى‌توان گفت مقصود حق و باطل در عقايد يا در سيره و
سنت و يا در
خلقت است بلكه همه را شامل مى‌شود و معنا اين است كه ما عالم را براى بازى خلق نكرديم و نخواستيم سرگرمى براى خود تهيه كنيم بلكه سنت هميشگى ما اين بوده كه باطل را با حق بزنيم و آن چنان بزنيم كه او را هلاك كند و ناگهان مردم ببينند كه دارد از بين مى‌رود چه اينكه آن باطل حجتى باشد يا عقيده‌اى كه حجت و عقيده حق آنها را نابود مى‌كند، و چه اينكه عمل و سنتى باطل باشد كه عمل و سنت حق آنها را از بين مى‌برد هم چنان كه در قراى ظالمه گذشته چنين شد و عذاب استيصال آن اعمال و سنت‌ها را از بين برد و چه اينكه باطل چيز ديگرى باشد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «زاهِق»، ص۲۶۷.
