رِزْق (مفردات‌نهج‌البلاغه)

رِزْق (به کسر راء و سکون زاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای روزی، عطاء دائمی، بهره و نصیب است.
در قرآن مجید به نبوّت و علم نیز اطلاق شده است.
از این ماده موارد زیادی در «نهج البلاغه» آمده است.

رِزْق به معنی روزی، عطاء دائمی، بهره و نصیب است.
در قرآن مجید به نبوّت و علم نیز اطلاق شده است.

امام علی (صلوات‌الله‌علیه) می‌فرماید: «اسْتَنْزِلوا الرِّزْقَ بِالصَّدَقَةِ» «با صدقه دادن نزول روزی را بطلبید.» (شرح‌های حکمت: )

از این ماده موارد زیادی در «نهج البلاغه» آمده است.

۱.	↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۴۴۵.
۲.	↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۱۶۷-۱۶۹.
۳.	↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۰۶، حکمت۱۳۲.
۴.	↑ عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۱۸۵، حکمت۱۳۷.
۵.	↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۴۹۴، حکمت۱۳۷.
۶.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۶۹، حکمت۱۳۷.
۷.	↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۵۳۸.
۸.	↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۵۳۸.
۹.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۳، ص۱۳۱.
۱۰.	↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۲۱۰-۲۱۱.
۱۱.	↑ ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۸، ص۳۳۵.
۱۲.	↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۰۶، حکمت۱۳۲.