رِبْح (مفردات‌قرآن)

رِبْح (به کسر راء و سکون باء) از واژگان قرآن کریم به معنای سود است. این واژه تنها یک بار در آیه ۱۶ سوره بقره آمده است.

رِبْح به معنای سود است.

(فَما رَبِحَتْ‌ تِجارَتُهُمْ ...) يعنى: «داد و ستد آنها سود نداد.»
اين كلمه در تجارت عادى و مصاديق ديگرى از قبيل نتايج عمل به كار می‌رود.

این کلمه در کلام الله مجید تنها يك دفعه آمده است.

۱.	↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۴۶.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۳۸.
۳.	↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۲، ص۳۵۱.
۴.	↑ بقره/سوره۲، آیه۱۶.
۵.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۸۷.
۶.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۵۵.
۷.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱، ص۸۰.
۸.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۱۴۳.