رَعیل (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رَعيل ( به فتح راء و کسر عین) و
رِعْل (به کسر راء و سکون عین) از
واژگان نهج البلاغه یعنی گروهى از اسبان كه عددشان كم است. اين كلمه تنها يک‌بار در
نهج البلاغه آمده است.
رَعيل و
رِعْل یعنی گروهى از اسبان كه عددشان كم است. «الرَعيل: القطعة من الخيل القليلة»
درباره
معاد فرموده:
«أَخْرَجَهُمْ مِنْ ضَرائِحِ الْقُبورِ، وَ أَوْكارِ الطُّيورِ، وَ أَوْجِرَةِ السِّبَاعِ... مُهْطِعينَ إِلَى مَعادِهِ، رَعيلاً صُمُوتاً» يعنى: « آن‌ها را از صندوق قبرها و از لانه‌هاى پرندگان و كنام‌هاى درندگان با شتاب به سوى معاد خارج مى‌كند، گروه‌هاى به هم پيوسته و ساكت.»
(شرح‌های خطبه:
)
اين كلمه تنها يک‌بار در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «رعیل»، ج۱، ص۴۵۵.
