رَبُّهُما (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رَبُّهُما: (يُبْدِلَهُمَا رَبُّهُمَا) تعبير به
«رَبُّهُما» (پروردگارشان) گويا اشاره به اين است كه «ربوبيت» و «مالكيت» و تربيت خداوند ايجاب مى‌كند كه حساب و كتاب و معادى در كار باشد.
(فَأَرَدْنَا أَن يُبْدِلَهُمَا رَبُّهُمَا خَيْرًا مِّنْهُ زَكَاةً وَأَقْرَبَ رُحْمًا) (از اين رو، خواستيم كه پروردگارشان به جاى او، فرزندى پاكتر و با محبّت‌تر به آن دو بدهد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: مقصود از اينكه فرمود ما خواستيم خدا به جاى اين فرزند فرزندى ديگر به آن دو بدهد كه از جهت زكات (طهارت) بهتر از او باشد اين است كه از جهت صلاح و ايمان بهتر از او باشد، چون در مقابل
طغیان و
کفر كه در آيه قبلى بود همان صلاح و ايمان است، اصل كلمه زكات به طورى كه گفته شده طهارت و پاكى است. و مراد از اينكه فرمود نزديک‌تر از او از نظر رحم باشد اين است كه از او بيشتر
صله رحم كند، و بيشتر فاميل دوست باشد، و به همين جهت
پدر و
مادر را وادار به طغيان و كفر نكند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «رَبُّهُمَا»، ص۲۴۵.
