رعو (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رَعْو (به فتح راء و سکون عین) از
واژگان نهج البلاغه به معنای كنار شدن از جهل است. از اين كلمه دو مورد در
نهج البلاغه آمده است.
اِرْعَوى (به کسر الف و سکون راء و فتح عین) به معنی دست كشيدن و برگشتن از جهل و شى‌ء قبيح است.
رَعْو یعنی كنار شدن از جهل:
رَعَا الرجلُ رَعْواً: نزع عن الجهل «اِرْعَوى» به معنی دست كشيدن و برگشتن از جهل و شى‌ء قبيح است. در لغت آمده:
ارعَوى الرجلُ عن القبيح و الجهل: كفَّ عنهُ و رجع
به
امام علی(علیه‌السلام) خبر رسيد گروهى از يارانش در
صفین اهل شام را
فحش مى‌دهند. فرمود: خوش ندارم شما اهل فحش باشيد. ولى موعظه‌شان كنيد و دعا كنيد
خداوند خون‌ها را حفظ كند.
«حَتّى يَعْرِفَ الْحَقَّ مَنْ جَهِلَهُ، وَ يَرْعَويَ عَنِ الْغَيِّ وَ الْعُدْوانِ مَنْ لَهِجَ بِهِ» يعنى: «تا
جاهل حق را بشناسد و از
ضلالت و تعدى برگردد آن‌كه به آن دو حريص شده است.»
(شرح‌های خطبه:
)
همچنین می‌فرماید:
«وَ لا يَرْعَوي الْباقونَ اجْتِراماً» (و نه مردم از
گناه دست می‌کشند.)
(شرح‌های خطبه:
)
از اين كلمه دو مورد در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «رعو»، ج۱، ص۴۵۵.
