رستنگاه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رستنگاه قسمتی از
بدن
است که محل روییدن مو است.
فهرست مندرجات
۱ - معنای رستنگاه
۱.۱ - کاربرد رستنگاه در فقه
۱.۲ - احکام رستنگاه
۲ - پانویس
۳ - منبع
۱ - معنای رستنگاه
[
ویرایش
]
رستنگاه محل
روییدن
مو است.
۱.۱ - کاربرد رستنگاه در فقه
از آن به مناسبت در باب
طهارت
سخن گفتهاند.
۱.۲ - احکام رستنگاه
در
وضو
حدّ شستن
صورت
از طول، رستنگاه موى سر تا چانه است.
[۱]
جامع عباسی ص۷.
همچنین ابتداى
مسح
صورت در
تیمم
رستنگاه موى سر مىباشد.
[۲]
جامع عباسی ص۲۵.
ملاک در رستنگاه مو، افراد معمولى و
معتدل
در خلقتاند. بنابر این، افرادى که رستنگاه موى آنان بسیار بالا یا پایین است، مطابق افراد
عادی
عمل مىکنند.
[۳]
توضیح المسائل مراجع ج۱، ۱۵۲-۱۵۳ م۲۳۸.
۲ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
جامع عباسی ص۷.
۲.
↑
جامع عباسی ص۲۵.
۳.
↑
توضیح المسائل مراجع ج۱، ۱۵۲-۱۵۳ م۲۳۸.
۳ - منبع
[
ویرایش
]
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۹۸.
ردههای این صفحه :
فقه
|
وضو
ترجمه نوع 1
ترجمه نوع 2
ترجمه نوع 3
جستجوی سریع
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری