رسالة فی السجود علی التربة المشویة (محقق کرکی)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رسالة فی السجود علی التربة المشویة کتابی است که
محقق کرکی در مورد
سجده بر
تربت امام حسین علیه السلام بحث می کند.
در این نوشته
جواز سجده بر
تربت امام حسین علیه‌السّلام پس از پخته شدن آن بررسی شده است و مؤلف پس از رد نظریات شیخ ابراهیم قطیفی در
حرمت سجده بر آن، نظر
مشهور علماء بر جواز سجده را پذیرفته است.
وی
علت تالیف
کتاب را حمایت
علمای اهل تسنن از فتوای
حرمت سجده و درخواست فضلاء و ناراحتی علماء و
فقهاء آن
زمان ذکر نموده است.
این کتاب به سبک
فقه استدلالی نوشته شده است و در آن پس از بیان اطلاقات و عمومات روایی،
اجماع علماء،
اصل استصحاب و نظائر آن به نظرات فقهای بزرگی همچون
شیخ مفید (م ۴۱۳ ه ق) در المقنعه،
شیخ طوسی (م ۴۶۰ ه ق) در النهایة، ابن ادریس (م ۵۹۸ ه ق) در السرائر، محقق اول (م ۶۷۶ ه ق) در المعتبر،
علامه حلی (م ۷۲۶ ه ق) در المنتهی، التذکرة، نهایة الاحکام، و
شهید اول (م ۷۸۶ ه ق) در الذکری استناد شده است.
پس از تالیف این کتاب، فقهای بزرگ به آن استناد نموده و به عنوان مثال
صاحب جواهر در جلد ۸ صفحه ۴۱۴،
و جلد ۱۰ صفحه ۴۰۶،
به آن استناد نموده است.
در میان
فقها، فقط سلار (م ۴۴۸ ه ق) در المراسم فتوای به
کراهت سجده بر تربت پخته شده وارده است که مؤلف به علت نادر بودن این فتوای و نداشتن
دلیل فقهی آن را رد نموده است.
این
کتاب در ۱۱
ربیع الاول سال ۹۳۳ ه ق در
نجف اشرف پایان یافته است و در الذریعة،
به نسخه‌ای از آن مربوط به سال ۹۳۵ به نقل از
ریاض العلماء اشاره نموده است در مقدمه کتاب نیز به دو نسخه خطی مربوط به سال‌های ۹۶۴ و ۱۲۸۰ متعلق به کتابخانه آیة الله مرعشی اشاره شده است.
در مقدمه‌ای بر فقه شیعه
به نسخه هائی از کتابخانه آیة الله مرعشی، دانشگاه تهران ملک در تهران، دار الکتب و غیر آن اشاره نموده است.
نرم افزار مجموعه آثار محقق حلی، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
