رَدَیٰ (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رَدَی (به فتح راء و دال) از
واژگان نهج البلاغه به معنای هلاکت است.
تَرَدَّی (به فتح تاء و راء و دال مشدد) به معنی قرار گرفتن در معرض هلاکت است.
از این لفظ یازده مورد در «
نهج البلاغه» آمده است.
رَدَی به معنای هلاکت است.
تَرَدَّی به معنی قرار گرفتن در معرض هلاکت است.
برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
امام علی (صلوات‌الله‌علیه) به
معاویه می‌نویسد:
«وَ اَرْدَیْتَ جیلاً مِنَ النّاسِ کَثیراً خَدَعْتَهُمْ بِغَیِّکَ وَ اَلْقَیْتَهُمْ فی مَوْجِ بَحْرِکَ» «گروهی از مردمان را
هلاک کردی، آن‌ها را با
ضلالت خود فریفتی و در موج دریای گمراهی‌ات انداختی.»
درباره
اهل بیت (علیهم‌السّلام) فرموده:
«انْظُروا اَهْلَ بَیْتِ نَبیِّکُمْ فَالْزَموا سَمْتَهُمْ وَ اتَّبِعوا اَثَرَهُمْ فَلَنْ یُخْرِجوکُمْ مِنْ هُدیً وَ لَنْ یُعیدوکُمْ فی رَدیً» (به
اهل بیت پیامبر بنگرید؛ از آن سمت که آن‌ها گام برمی‌دارند منحرف نشوید و قدم به جای قدمشان بگذارید، آن‌ها هرگز شما را از جاده
هدایت بیرون نمی‌برند و به پستی و هلاکت باز نمی‌گردانند.)
«
سمت» به معنای طریق و «الهوی المردی» به معنی هوای نفس هلاک کننده است.
آن حضرت فرموده:
«فَاِنَّهُ لا سَواءَ اِمامُ الْهُدَی وَ اِمامُ الرَّدَی وَ وَلیُّ النَّبیِّ وَ عَدُوُّ النَّبیِّ» (امام هدایت و امام گمراهی و پستی، هیچیگاه مساوی نیستند؛ همچنین دوستدار
پیامبر و
دشمن او با هم برابر نخواهند بود.)
از این لفظ یازده مورد در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «رَدَی»، ج۱، ص۴۴۴-۴۴۵.
