• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رحل - خورجین (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دیگر کاربردها: رحل (ابهام‌زدایی).


رَحْل (به فتح راء و سکون حاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای ظرف است؛ مثل خورجین و انبان و نیز پالان شتر که از «جهاز» کوچک باشد.
جمع آن رِحال (به کسر راء و فتح حاء) است.



رَحْل (بر وزن عقل) به معنای ظرف است؛ مثل خورجین و انبان و نیز پالان شتر که از «جهاز» کوچک باشد.
جمع آن رِحال است.


به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - نامه ۲۹

امام علی (صلوات‌الله‌علیه) آنگاه که شنید مردم بصره باز قصد شورش دارند چنین مرقوم فرمود: اگر مرا وادار کنید که بار دیگر به بصره برگردم، چنان مجازاتتان می‌کنم که جریان جمل در مقابل آن مانند لیسیدن (انگشت) باشد: «فَها اَناذا قَدْ قَرَّبْتُ جیادی وَ رَحَلْتُ رِکابی وَ لَئِنْ اَلْجاْتُمونی اِلَی الْمَسیرِ اِلَیْکُمْ لاوقِعَنَّ بِکُمْ وَقْعَةً لا یَکونُ یَوْمُ الْجَمَلِ اِلَیْها اِلاَّ کَلَعْقَةِ لاعِق» یعنی «من الآن اسبم را به خود نزدیک کرده و بر شترم رحل بسته‌ام و اگر ناچارم کنید که...» (شرح‌های خطبه: )

۲.۲ - خطبه ۹۲

آن حضرت درباره علم خویش فرموده: «فَوَ الَّذی نَفْسی بِیَدِهِ لا تَسْاَلونی عَنْ شَیْء فیَما بَیْنَکُمْ وَ بَیْنَ السّاعَةِ وَ لا عَنْ فِئَة تَهْدی مائةً وَ تُضِلُّ مائةً اِلاّ نَبّاْتُکُمْ بِناعِقِها وَ قائِدِها وَ سائِقِها وَ مناخِ رِکابِها وَ مَحَطِّ رِحالِها وَ مَنْ یُقْتَلُ مِنْ اَهْلِها... » (سوگند به کسی که جانم در دست قدرت اوست، ممکن نیست از آنچه بین امروز تا قیامت واقع می‌شود و نه درباره گروهی که صد نفر را هدایت و یا صد نفر را گمراه کنند از من پرسش کنید جز آن که از دعوت کننده و رهبر و آن کس که زمام این گروه را به دست دارد و جایگاه خیمه و خرگاه و محلّ اجتماع آن‌ها و آنان که از گروهی کشته می‌شوند، یا به مرگ طبیعی می‌میرند (از همه این‌ها) شما را آگاه می‌سازم.) (شرح‌های خطبه: )
مُناخ محل خوابیدن شتر و محطّ الرحّال به معنای محل گذاشته‌ شدن پالان‌های شتران است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۴۳۹.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۳۸۰.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۶۲۷، نامه۲۹.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۴۱، نامه۲۹.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۳۸۹، نامه۲۹.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۰۹، نامه۲۹.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۷۰-۷۷۱.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۷۷۲.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۹، ص۴۴۳-۴۴۴.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۳۵۸-۳۵۹.    
۱۱. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۶، ص۳.    
۱۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۰۹-۲۱۰، خطبه۹۲.    
۱۳. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۱۸۳، خطبه۹۱.    
۱۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۱۳۷، خطبه۹۳.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۹۷، خطبه۹۳.    
۱۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۸۱۳.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۸۱۶-۸۱۸.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۴، ص۲۲۲-۲۲۴.    
۱۹. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۷۵-۷۶.    
۲۰. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۴۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «رَحْل»، ج۱، ص۴۳۹-۴۴۰.    






جعبه ابزار