• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رجل آرّ (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: مفردات نهج البلاغه (جلد ۱)

رجل آرّ یکی از مفردات نهج البلاغه، به فردی که آمیزش جنسی زیادی دارد گفته می‌شود؛ این لفظ در بیان حضرت امیر (علیه‌السلام)، دو بار آمده است.


رجل آرّ، به فرد کثیر الجماع، گفته می‌شود.

امام علی (صلوات‌الله‌علیه) دربارۀ مقاربت طاووس فرموده است: «یفضی کافضاء الدیکة و یؤّر بملاقحه ارّ الفحول المغتلمة للضراب احیلک من ذلک علی معاینة؛
[۱] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۳۶-۲۳۷، خطبه۱۶۵.    
یعنی: طاووس به مادۀ خود می‌جهد (برای جماع) مانند جهیدن خروسها و جماع می‌کند با آلات تناسلی خود مانند: جماع نرهایی که شهوت بر آنها غلبه کرده برای مقاربت، من تو را حواله می‌دهم به دیدن.» ابن ابی الحدید دربارۀ «احیلک...» گفته است: آن حضرت ظاهرا در کوفه مقاربت طاووس را دیده بود ولی در مدینه طاووس وجود نداشت.
[۲] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۲۷۰، قم، مکتبة آیة الله العظمی المرعشی النجفی (ره)، بی‌تا.    

از این ماده فقط این دو لفظ در «نهج البلاغه» آمده است.

۱. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۳۶-۲۳۷، خطبه۱۶۵.    
۲. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۲۷۰، قم، مکتبة آیة الله العظمی المرعشی النجفی (ره)، بی‌تا.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «رجل آرّ»، ص۳۷-۳۸.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
جعبه ابزار